نمک زدایی از آب دریا آرزوی صدها سالی است که بشر دنبال آن بوده است و داستان ها و افسانه هایی در مورد حذف نمک از آب دریا در دوران باستان وجود داشته است. کاربرد گسترده فناوری نمک زدایی آب دریا در منطقه خشک خاورمیانه آغاز شد، اما محدود به آن منطقه نیست. با توجه به اینکه بیش از 70 درصد از جمعیت جهان در 120 کیلومتری اقیانوس زندگی می کنند، فناوری شیرین سازی آب دریا به سرعت در بسیاری از کشورها و مناطق خارج از خاورمیانه در 20 سال گذشته به کار گرفته شده است.

اما تا قرن شانزدهم بود که مردم شروع به تلاش برای استخراج آب شیرین از آب دریا کردند. در آن زمان، کاشفان اروپایی از شومینه کشتی برای جوشاندن آب دریا برای تولید آب شیرین در طول سفرهای طولانی خود استفاده می کردند. گرم کردن آب دریا برای تولید بخار آب، خنک کردن و تغلیظ برای به دست آوردن آب خالص یک تجربه روزانه و شروع فناوری شیرین سازی آب دریا است.

نمک زدایی مدرن از آب دریا تنها پس از جنگ جهانی دوم توسعه یافت. پس از جنگ، به دلیل توسعه شدید نفت توسط سرمایه های بین المللی در خاورمیانه، اقتصاد منطقه به سرعت توسعه یافت و جمعیت آن به سرعت افزایش یافت. تقاضا برای منابع آب شیرین در این منطقه که در اصل خشک بود، روز به روز در حال افزایش بود. موقعیت جغرافیایی منحصر به فرد و شرایط اقلیمی خاورمیانه، همراه با منابع انرژی فراوان آن، نمک زدایی آب دریا را به گزینه ای عملی برای حل مشکل کمبود منابع آب شیرین در منطقه تبدیل کرده است و الزاماتی را برای تجهیزات نمک زدایی آب دریا در مقیاس بزرگ مطرح کرده است. .

از دهه 1950، فناوری شیرین سازی آب دریا با تشدید بحران منابع آب، توسعه خود را سرعت بخشیده است. در میان بیش از 20 فناوری نمک زدایی که توسعه یافته است، تقطیر، الکترودیالیز و اسمز معکوس همگی به سطح تولید در مقیاس صنعتی رسیده اند و به طور گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرند.

در اوایل دهه 1960، فن آوری چند مرحله ای نمک زدایی آب دریا با تبخیر ناگهانی ظهور کرد و صنعت مدرن نمک زدایی آب دریا وارد عصری شد که به سرعت در حال توسعه بود.

بیش از 20 فناوری جهانی شیرین سازی آب دریا وجود دارد، از جمله اسمز معکوس، راندمان چندگانه کم، تبخیر فلاش چند مرحله ای، الکترودیالیز، تقطیر بخار تحت فشار، تبخیر نقطه شبنم، تولید همزمان برق آبی، تولید همزمان فیلم داغ، و استفاده از انرژی هسته ای، انرژی خورشیدی، انرژی باد، فناوری‌های نمک‌زدایی آب دریا با انرژی جزر و مد، و همچنین چندین فرآیند پیش تصفیه و پس از تصفیه مانند میکروفیلتراسیون، اولترافیلتراسیون و نانوفیلتراسیون.

از دیدگاه طبقه بندی گسترده، می توان آن را به طور عمده به دو دسته تقسیم کرد: تقطیر (روش حرارتی) و روش غشایی. در میان آنها، تقطیر چند اثر کم، تبخیر فلاش چند مرحله ای، و روش غشایی اسمز معکوس، فناوری های رایج در سراسر جهان هستند. به طور کلی، راندمان چندگانه کم دارای مزایای صرفه جویی در انرژی، نیازهای کم برای پیش تصفیه آب دریا و کیفیت بالای آب شیرین شده است. روش غشای اسمز معکوس دارای مزایای سرمایه گذاری کم و مصرف کم انرژی است، اما نیاز به نیازهای بالایی برای پیش تصفیه آب دریا دارد. روش تبخیر فلاش چند مرحله ای دارای مزایایی مانند تکنولوژی بالغ، عملکرد قابل اعتماد و خروجی دستگاه بزرگ است، اما مصرف انرژی بالایی دارد. به طور کلی اعتقاد بر این است که روش های تقطیر با راندمان پایین و غشای اسمز معکوس جهت های آینده هستند.